Lokomotive NS 1125* van das Stichting Het Nederlands Spoorwegmuseum (SpM)

* De locomotief is dienstvaardig maar nog niet toegelaten op het hoofdnet. 

Dit locomotieftype is afgeleid van van de Franse electrische locomotieven van de SNCF-serie 8100. Deze locomotieven waren voor de goederendienst bestemd en hadden een maximumsnelheid van 105 km/h. In de praktijk reden ze niet sneller dan ca. 80 km/h.
De Nederlandse 1100-en moesten echter langdurig 130 km/h rijden, waartoe het ontwerp van de draaistellen ingrijpend werd gewijzigd. De maximumsnelheid werd 135 km/h.
Als eerste leverde Alsthom op 3 juli 1950 de 1101 in de NS-hoofdwerkplaats te Tilburg af. De 1101 - 1150 werden in turkooizen kleur afgeleverd; de 1151 - 1160 in het donkerblauw. Als laatste kwam de 1160 in dienst op 5 juli 1956.

De E-locs waren bedoeld voor D-treinen, sneltreinen en goederentreinen en aanvankelijk ook de TEE-treinen. De stoptreindiensten werden overgelaten aan het stroomlijnmaterieel. De locs waren betrouwbaar. Er is echter veel gedokterd om de matige rijeigenschappen te verbeteren: echt goed zijn ze nooit geworden.

Oorspronkelijk was de hoofdkleur van de locomotieven 1101 - 1150 turquoise met een rode bufferbalk en grijze draaistellen. Vanaf 1954 werd de hoofdkleur geleidelijk donkerblauw. De 1151 - 1160 werden direct in het blauw afgeleverd met zwarte draaistellen. De bufferbalk bleef nog rood.

Vanaf 1971 werden de locomotieven in de toen gebruikelijke geel-grijze huisstijl gebracht. De 1125 onderging dit pas in 1980. In hetzelfde jaar kreeg de loc een voorzetneus, die de machinist beter moest beschermen bij botsingen. De draaistellen werden daarbij verlengd.

De 1125 ging op 27 september 1987 buiten dienst en kreeg als bestemming het Spoorwegmuseum.

In verband met het jubileum van '150 Jaar spoorwegen in Nederland' werd de locomotief in oorspronkelijke staat en in het turkoois teruggebracht (zonder voorzetneus, maar ook zonder motoren). Hij kreeg daarbij een ander nummer, namelijk 1122, omdat daarvan alle sierlijsten en nummerplaten bij het museum beschikbaar waren. In 1989 stond hij te pronk op het terrein van de Jaarbeurs in Utrecht.

De echte loc 1122 bestaat ook nog als museumlocomotief en is eigendom van de Stichting Klassieke Lokomotieven (KLok).

Eind 2008 werd besloten de 1125 geheel te restaureren. Als voorbereiding werden de tractiemotoren en andere ontbrekende onderdelen uit E-loc 1111 verwijderd en bewaard voor de 1125. Loc 1111 werd daarna gesloopt.
In 2011 is met het definitieve herstel van de 1125 een begin gemaakt. De ATB-installatie werd weer aangebracht. De juiste nummerplaten werden gegoten. De inbouw van de motoren in de draaistellen is in depot Blerick uitgevoerd.
Op zondag 14 februari 2016 kwam de locomotief geheel gerestaureerd en dienstvaardig terug in het museum. Maar alle noodzakelijke proefnemingen moeten nog plaatsvinden om zelfstandig op het hoofdnet van de spoorwegen toegelaten te worden.

[BS 3/3'16]

Literatuur o.a.:
- Materieelpark deel 1 Locomotieven - Uitgave NS 1957
- Andere locomotieven van de Nederlandse Spoorwegen - N.J. van Wijck Jurriaanse - Uitgevers Wyt, Rotterdam 1974
- Elektrische Locomotieven NS-serie 1100 - Drs W.H. van den Dool sr. - uitgeverij Uquilair bv, Rosmalen, 2006